Op 13 en 14 mei schreef KH Tessenderlo een nieuw verhaal van The Lord of the Rings, de wereldberoemde en verfilmde trilogie van J.R.R. Tolkien, met muziek uit de gelijknamige eerste symfonie van Johan de Meij. Wat begon als een idee voor een concert met ballet evolueerde tijdens het proces van de VLAMO Award naar een belevingsvoorstelling met tal van lokale partners.
En die belevenis start al bij het binnenkomen in Cultuurhuis HET LOO. Bezoekers komen meteen in een andere wereld terecht, of beter gezegd vier werelden, met dank aan Kunstkring Tessenderlo, Scouts Hulst-Tessenderlo en de Looise basisscholen, die mee instonden voor de decors. Alle werelden zijn gebaseerd op onderliggende boodschappen uit het originele verhaal van The Lord of the Rings en vormen tegelijk een link naar het nieuwe.
Bij een vredig theekransje verwelkomt een engelachtig (of eerder elfenachtig) houtensemble de gasten. Deze wereld van “rust en hoop” staat in schril contrast met de losgeslagen drummers van “leegte en vlucht”, een plaats waar watersnood dreigt en chaos regeert. Wie vervolgens de wereld van “macht en weelde” wil betreden, moet kiezen: macht of rijkdom? Te midden van de decadentie kan je het geld van de grond rapen en steelt een saxensemble de show. Dirigent Kevin Van Giel gaat als despoot op zijn troon helemaal op in het decor. Warme koperklanken, een tafel vol lekkers en sfeervolle lampionnen staan voor “geluk en gezelligheid”, de laatste halte voordat de toeschouwers volledig in de juiste stemming, en onder het toeziend Oog van Sauron, de zaal betreden.
De omvangrijke scène bestaat uit verschillende delen. Het orkest neemt plaats centraal op de parterre, met rondom de verschillende podia, waarop enkele balletdansers van de Looise Balletfabriek en gelegenheidsacteurs van Jeugdharmonie Looco tevoorschijn komen. Het hoofdpersonage, vertolkt door Frank Boonen, neemt het woord. De hitte, veroorzaakt door de klimaatopwarming, en het slechte nieuws in de kranten eisen hun tol. Moegestreden doet hij dé ring aan. Hoewel Frank Boonen oorspronkelijk als verteller gevraagd werd, zonder acteerervaring, kruipt hij helemaal in de huid van zijn personage. Die neemt doorheen de voorstelling verschillende gedaantes aan, van dictator met Romeins-trumpiaanse trekjes tot consumptiegeile eenzaat. Op het einde keren innerlijke rust en rede terug en de ring wordt ritueel verbrand.
Tussen de verschillende bedrijven speelt de harmonie telkens een deel uit de symfonie van Johan de Meij, begeleid door de balletdansers van de Looise Balletfabriek. Dans, muziek en decor (o.a. achtergrondbeelden gemaakt via AI!) vormen hier een prachtig artistiek geheel.
Maar er is meer. De muzikanten spelen ook een actieve rol in het verhaal, met muzikale intermezzo’s, geluiden en interacties met het hoofdpersonage. Zo ontstaan er in het orkest twee kampen over de fusie Ham-Tessenderlo, een knipoog naar de lokale actualiteit, en wat later wordt een muzikant per opbod verkocht. Ook de jonge gelegenheidsacteurs van Jeugdharmonie Looco brengen hun (al dan niet gesproken) rol met verve. Het is duidelijk dat alle muzikanten goed gecoacht werden door regisseur Sofie Truyen, die daarnaast ook het nieuwe verhaal schreef, samen met collega-regisseur Luc Morren.
Dit nieuwe verhaal met actuele boodschap is bij momenten pijnlijk herkenbaar. Maar ondanks de moeilijke thema’s, is de humor nooit ver weg. Het verhaal vormt samen met de muziek, de dans, het woord, het decor één grote belevenis, van bij het binnenkomen tot het verlaten van de zaal. Deze belevingsvoorstelling was dan ook meer dan het beleven waard!
Tekst: Tine Maes
Foto's: Jo Vreys
