De Killer Queen: verslag

Op vrijdag 15 april 2022 woonden wij in OC De Schouw in Lichtervelde de uitvoering van De Killer Queen bij: een muziektheater waarmee KH De Burgersgilde uit Lichtervelde meedingt naar de prestigieuze VLAMO Award 2022. Tijdens de voorbije twee jaar werden de voorbereidingen danig in de war gestuurd door de gekende redenen. Vzw De Burgersgilde, die bestaat uit meerdere deeltakken (harmonie, jeugdensemble, drumband, powerdancers, toneelkring én een veloclub) liet de moed niet zakken, integendeel (!).

De Killer Queen huisvest een van de meest succesvolle boksclubs uit jaren 80. Plaatselijke kampioenen leveren topprestaties, maar de club raakt uiteindelijk in verval. Meer nog, het pand wordt gekraakt door een allegaartje alternativo's, in de jaren 60 vastgeroeste hippies, idealisten, punkers, sociaal bewogen dromers en een eenzame intellectueel. Het samenleven loopt niet van een leien dakje. Er is machogedrag, intriges en wc-potten die verstopt zijn (tot grote ergernis van de krakers). De arm der wet dreigt en doet een onaangekondigde inval, verbeeld door de muzikanten van de drumband. De uitdrijving is nakende.

Acteurs brengen het nieuw geschreven verhaal in sappig dialect tijdens gevatte dialogen en zang. Spitsvondigheden en humor zijn nooit ver weg en maken het volksverhaal tastbaar. Geregeld worden goed gekozen danspasjes (die haalbare kaart zijn) netjes en synchroon gebracht. Welke muziek kan dit spannende, ontroerende en beklijvende verhaal ondersteunen? De muziek van de legendarische rockband Queen, wordt uitgevoerd door de harmonie (inclusief elektrische gitaren en backing vocals), die hierbij geen uitdaging uit de weg gaat. Ook de wereldhit Bohemian Rhapsody en het ingetogen In the Lap of the Gods passeren de revue.

De set was slim en creatief opgebouwd met de boksring centraal op de bühne (als toehoorder beleefde je het verhaal van in het pand). Het bedenken van de hele story en het schrijven van de dialogen vraagt heel wat talent. Ruben Bruneel (hoornist bij de harmonie) nam niet enkel het verhaal voor zijn rekening maar ook de vertalingen van de gezongen Queen teksten naar het West-Vlaams én het Nederlands. En dat is toch wel bijzonder knap. Bovendien tekende deze duivel-doet-al ook nog voor de regie. Meerdere muzikanten traden uit hun comfortzone als acteur, zanger, backing vocal, productieleiding, medewerker decor en licht, en geluidsverantwoordelijke. (Onder meer drummer Lennert Decuypere deed het subliem en daar hebben we het laatste ongetwijfeld nog niet van gezien.) De uitgevoerde muziek werd op maat gearrangeerd door Wouter Loose en Tijn Huylebroeck en tilt deze productie verder naar boven. (Deze laatste nam ook nog pianospel en acteerprestaties voor zijn rekening.) De muzikanten gaven het beste van zichzelf en de combinatie van de rijke arrangementen met de prachtig vertaalde teksten zorgden voor die unieke én intense belevenis.

Het concept werd onderbroken door een pauze waarbij het publiek een maaltijd wordt aangeboden. (Dit is alles was zeer vlot georganiseerd.) Tijdens deze pauze serveerde het Jeugdensemble Lichtervelde (JEL) een miniconcert. Naar mijn persoonlijk gevoel zat er die avond heel wat in de doos en dat zorgde voor een zeer lange voorstelling die pas na 23 uur eindigde. Het verhaal (in twee delen) was op zich best lang en daar moet je uiteraard de duur van de prachtige muziek en zang nog aan toevoegen. Het is de vraag of je het publiek in een dergelijke tijdspanne kan blijven boeien? Moet je keuzes maken? Wat willen we bereiken en wat willen we aanbieden? Persoonlijk ben ik van mening dat een dergelijke productie aangewezen is om in zijn geheel en zonder pauze binnen een bepaalde tijd uit te voeren.